Het eerste jaar van deze raadsperiode zit er al weer op. We kunnen rustig stellen dat het een bewogen jaar was. De meestgestelde vraag die we als DOEN’22 krijgen is of we ook na deze raadsperiode mee gaan doen aan de verkiezingen. Dat betekent dat we echt een politieke partij gaan oprichten. Op dit moment is DOEN’22 namelijk niet meer dan twee mensen die onder één naam een fractie vormen in de raad van de gemeente Hardenberg. Het eerlijke antwoord op die vraag was lange tijd dat we daar nog niet mee bezig wilden zijn. Er had immers van alles gespeeld na ons vertrek bij het CDA.
Achter de schermen liep er nog een onderzoek naar het lekken van een vertrouwelijk memo van Piet-Cees. Niet het digitale onderzoek dat door het bestuur was beloofd en een onderzoek dat de CDA-fractie pas startte nadat het vertrek al een voldongen feit was. Beter iets dan niets en beter laat dan nooit zal men wel gedacht hebben. Het CDA heeft hier nooit iets over naar buiten gebracht. Waarom niet? Wij kunnen er slechts naar gissen. Enfin; wij gingen vooral aan de slag met ons raadswerk. Daar waar we er voor zitten. Die verantwoordelijkheid voelen we enorm. Met als doel om de gemeente Hardenberg veiliger en beter te maken. We kwamen met concrete voorstellen en steunden goede voorstellen van anderen. Afgelopen raadsvergadering steunden we bijvoorbeeld nog een mooi voorstel van het CDA over AED’s. Wij vinden namelijk dat we vooruit moeten kijken en voorstellen op inhoud moeten beoordelen. Ongeacht wie met het voorstel komt. Dit hebben we vanaf het begin zo gedaan en zullen we blijven doen.
We hebben daarom bewust een jaar gewacht met het nadenken over het wel of niet oprichten van een partij. Omdat we het niet vanuit rancune naar wie dan ook willen doen, maar omdat we een toevoeging willen zijn in het politieke landschap van onze gemeente. Kwaliteit staat bij dit proces op 1, 2 en 3. We hebben besloten dat we op zoek gaan naar goede mensen die ons willen versterken. Om samen naar de verkiezingen van 2026 te werken. Halverwege 2025 nemen we dan een definitief besluit. Vinden we het zelf niet goed genoeg; dan doen we het onze gemeente niet aan. We hebben namelijk gezien wat dat voor ellende kan opleveren in de politiek. Zien we het wel zitten op dat moment; dan doen we het wel! Een aantal goede mensen hebben al “Ja” gezegd op onze vraag om mee te denken en te doen. Met hen werken we aan een langetermijnvisie voor onze gemeente. Daar zijn we blij mee en dat geeft ons vertrouwen.
Wij geloven dat de gemeente Hardenberg heel erg behoefte heeft een goede lokale partij. Heb je ook interesse om met ons mee te bouwen? Neem dan contact met ons op via onderstaand formulier:
Opnieuw hebben we in samenwerking met 50PLUS, PvdA, GroenLinks en D66 vragen gesteld over het onderhoud van het centrum. Vorig jaar september dienden wij samen met hen al een motie in over de staat van het winkelcentrum van Hardenberg. We vroegen het college om:
1. In overleg met ondernemers, omwonenden, BOA’s, politie en de werkgroep inclusieve samenleving te inventariseren welke ongemakkelijkheden er (nog meer) zijn in het centrum van Hardenberg m.b.t. schoon, veilig en toegankelijk; 2. Voor de langere termijn een meerjarenplan voor het centrum van Hardenberg te ontwikkelen dat perspectief biedt voor ondernemers en gebruikers en voor de korte termijn een actieplan op te stellen gericht op het verbeteren van de toegankelijkheid en veiligheid van het centrum van Hardenberg; 3. Deze plannen uiterlijk in mei 2023 aan de raad voor te leggen maar zo mogelijk nog eerder; 4. Dit in samenspraak met ondernemers/winkeliers in het centrum van Hardenberg en andere actoren op te pakken.
Daar hadden we goede redenen voor, want we vinden het belangrijk:
Dat het in het belang is van zowel ondernemers, gebruikers als de gemeente is dat er gestreefd dient te worden naar een hoogwaardig verblijfsklimaat in het centrum van Hardenberg;
Dat er geconstateerd moest worden dat daar momenteel onvoldoende sprake van is;
Dit o.a. blijkt uit de defecte pollers die tijdelijk vervangen zijn door makkelijk verplaatsbare dranghekken waardoor o.a. bezorgdiensten en vrachtwagens ongebreideld en illegaal door het centrum kunnen rijden. Dit levert gevaarlijke situaties op;
Uitstallingen niet volgens de regels neergezet worden en afvalcontainers her en der tegen gevels worden geplaatst; • Verzakkingen en andere oneffenheden in de winkelstraten leiden tot risicovolle situaties die niet passend zijn bij de meest toegankelijke gemeente van Nederland;
Het vele onkruid dat in de openbare ruimte aanwezig is een onverzorgde aanblik geeft;
BOA’s en politie onvoldoende tijd en capaciteit hebben om alle regels die gelden in het centrum te kunnen handhaven waardoor gevaarlijke situaties blijven voortbestaan;
Bovenstaande problemen al langere tijd tot onvrede leiden bij ondernemers, winkeliers en bezoekers in het centrum van Hardenberg;
Helaas stemden coalitiepartijen CDA, ChristenUnie en VVD tegen deze motie, net als 5 leden van de OpKoers.NU fractie en waren de stemmen van DOEN’22, 50PLUS, GroenLinks, D’66, PvdA en 2 leden van de fractie van OpKoers.nu niet voldoende om een meerderheid in de raad te halen. Het college gaf aan dat er al op maandag 3 oktober een schouw zou zijn om de problemen in kaart te brengen en weinig toevoegde waarde te zien in de oproep die in de motie werd gedaan. Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder en zijn dit foto’s die afgelopen weekend in het centrum zijn gemaakt:
Vandaar dat we de volgende vragen hebben gesteld:
Wat vindt u zelf van deze beelden en hoe het gaat met de aanblik van het winkelcentrum van Hardenberg?
Wat is er sinds de ingediende motie verbeterd in het centrum van Hardenberg?
A. Hoe vaak is er gehandhaafd en beboet op motorverkeer dat in het centrum was terwijl dat niet mocht? B. Bent u bereid dit te intensiveren?
Wat is de status rondom de vergroening van het Marktplein. Dit staat al enige tijd in de begroting, wanneer denkt u dit te realiseren?
In hoeverre heeft u aandacht voor de fysieke toegankelijkheid van de openbare ruimte? Rolstoelgebruikers ondervinden geregeld hinder van het afzetten van stoepen en van de aflopende Voorstraat.
Welke concrete acties hebt u voor ogen om het centrum een frissere aanblik te geven in de komende maanden?
Bent u het met ons eens dat het tempo van de verbeteringen in het winkelcentrum te wensen over laat en omhoog moet?
Zou u deze vragen binnen 3 weken willen beantwoorden?
Erik Volkers hield gisteren zijn maidenspeech. Bekijk hem hieronder:
De maidenspeech van Erik Volkers
Dank u wel Voorzitter.
Beste en zeer gewaardeerde mede-raadsleden, geacht college, mede-inwoners zowel hier in de zaal alsook online verbonden thuis.
Spreken in het openbaar is niet mijn sterkste punt en ik heb zeker ook een hoge mate van podiumvrees. Dan is de gemeenteraad helemaal iets voor jou…..aldus Piet-Cees van der Wel.
Na enige afweging en overdenking besloot ik de sprong in het politieke diepe maar te wagen. Maar eens een danser, altijd een danser. Ik begon mijn prille carrière in de raadzaal gelijk al met een niet voorziene stoelendans. Eea resulteerde in een nieuwe positie tussen een domineeszoon en prins carnaval. Volgens mij ben ik van dit drietal de enige welke op dit moment daadwerkelijk nog invulling geeft aan een celibatair bestaan. Maar goed, dit even geheel ter zijde….
Mijn naam is dus Erik Volkers, 52 jaar, alleenstaand en wonend in de mooie groene Hardenbergse woonwijk Baalder, geboren en getogen Hardenberger en bovenal vader van 3 prachtkinderen: Mart, 23 jaar oud, wonend en werkend als dansentertainer op het Canarische Eiland Fuerteventura, Deni, 20 jaar oud (bijna 21), thuiswonend en studerend als fotografe aan het Deltion College met als specialiteit de autosport-wereld. En Sem, 16 jaar oud (bijna 17), eveneens thuiswonend en ook studerend aan het Deltion College, maar dan als technisch vakspecialist autotechniek.
Erik tijdens zijn maidenspeech
Als 19 jarige ben ik begonnen als zelfstandig dansleraar na 2 roerige jaren bij mijn vader in zijn dansschool te hebben gewerkt. Je kan zeggen dat het vak me met de paplepel is ingegoten, hoe anders kom je ook tot wellicht zo een bijzondere keuze. Maar ondanks het feit dat door de enorm afnemende belangstelling van het stijldansen ik de dansschool in 2017 noodgedwongen moest loslaten blijf ik zeggen dat dit het mooiste vak ter wereld is. Dag in dag uit uitvoering kunnen geven aan je hobby en mensen, welke grotendeels uit vrije wil kwamen, enthousiasmeren voor dé dans is een waar feest. Maar wat me bovenal plezierde en voldoening schonk was de omgang met de enorme verscheidenheid aan mensen. Van 4 tot 84 jarigen. Van de spreekwoordelijke putjesschepper tot aan de hooggeplaatste notabelen (alhoewel 1 specifiek en hier niet nader te benoemen voormalig notaris me altijd nog tussen de vingers is door geglipt en daarmee de dans vakkundig is ontsprongen). Van mensen met een beperking tot de meest hoogbegaafde bollebozen. In de dansschool was iedereen gelijk en kwam een ieder met een gelijk doel. Leren dansen en vooral plezier beleven. Het heeft me enorm veel mensenkennis opgeleverd, iets waar ik tot op de dag van vandaag profijt van heb. Ik neem deze waardevolle vaardigheid dan ook maar wat graag mee in mijn raadswerk.
Was het dan enkel en alleen maar feest? Zeker niet! In mijn bijna 30-jarig ondernemers bestaan waren de pieken hoog, maar de dalen zeker ook erg diep. Het moment dat de bank in 2013 zonder enige aankondiging besloot de geldkraan dicht te draaien staat me nog glashelder voor de geest. Bijna 2 seizoenen lang was het letterlijk overleven en een bedrijf runnen met een lege portemonnee. Heeft iemand het gemerkt? Mocht iemand het merken? Nee, natuurlijk niet. De etalage moest en zou op orde blijven. Niemand wil bij een verliezend team horen toch? Het heeft bakken met energie gekost, de welbekende bloed, zweet en tranen, maar door vol te houden en de problematiek met open en vooral eerlijk vizier te bevechten kwamen we er doorheen. Het geeft hoe dan ook maar weer eens aan dat we te vaak uitgaan van het (meestal te mooie) plaatje. De vraag ‘hoe gaat het?’ wordt eigenlijk altijd en standaard beantwoord met ‘goed!’. Maar als we even iets meer tijd nemen voor elkaar en inzoomen op een ieders situatie blijkt de waarheid vaak op iets anders uit te draaien. Juist door zelf even aan die donkere kant van de medaille te hebben gezeten ben ik extra alert op signalen. Vaak zijn deze non-verbaal. En daar ligt voor mij ook een wezenlijke brug met het raadswerk. Signaleren van onmacht, stil verdriet, frustratie, onvrede. Want naar mijn idee gaan we als mensen met elkaar, maar zeker ook als gemeente, te vaak uit van het ogenschijnlijk kloppend ‘plaatje’.
Zo zijn er vele inwoners van onze gemeente die zich absoluut niet veilig voelen, zijn er vele ondernemers én bewoners die vinden dat ‘hun’ centrum en leefomgeving niet fraai, schoon en veilig is. Hebben ze gelijk? Ik weet het niet. Maar wat ik wel weet is dat ze het zo voelen en dat we daar iets mee moeten. Voor DOEN’22 zijn het hoe dan ook belangrijke speerpunten. We zullen ons hiertoe dan ook zeker inzetten en daar waar nodig laten horen.
Laten we de signalen welke we opvangen uit de samenleving sowieso serieus nemen. En niet afdoen met een sociaal wenselijk antwoord. Te vaak worden er, met name in de landelijke politiek, beloftes gedaan waarvan we op voorhand weten dat ze geen stand zullen houden. Durf eerlijk en helder te zijn. Benader de problematiek en de daarbij betrokken personen met open en eerlijk vizier, zoals ikzelf in mijn meest lastige ondernemersjaren heb gedaan. Leuk? Nee, verre van zelfs. Maar wel de enige juiste weg naar een oplossing en vooral…..vertrouwen. En dat vertrouwen betaalde zich in mijn situatie dubbel en dwars terug. Laten we als politiek dit motto ook hanteren. Want terugwinnen van vertrouwen is in mijn optiek voor nu het grootste goed en tegelijkertijd dé sleutel naar oplossingen voor alle grote en uitdagende vraagstukken die voor ons liggen. Niet de overheid tegen de burger. Niet de alsmaar vanuit geldingsdrang elkaar overschreeuwende partijen welke daarmee hun oorspronkelijk doel om deze maatschappij te verbeteren uit het oog verliezen. Maar sámen met elkaar. Overheid en inwoners hand in hand naar een wereld die wij ons wensen. Politiek en burgers, samen naar een….. samenleving. Een naar mijn idee allesomvattend woord welke geheel de lading dekt voor een prettig bestaan op deze aarde. Samen-leving. Samen-leven.
Het is mede vanuit deze gedachte dat wij als DOEN’22 het belang van het voorliggende Programma Klimaat, Water en Biodiversiteit 2023-2027 volledig inzien en steunen. We moeten zuinig zijn op onze mooie leefomgeving en tegelijk de in een steeds hoger tempo veranderende klimatologische omstandigheden met alle daarbij behorende problematiek het hoofd bieden. De klok tikt in een razend tempo. Mede daarom zullen wij het amendement van GroenLinks dan ook van harte ondersteunen. En ja, ook hier zullen we als overheid hand in hand samen moeten optrekken met de inwoners van onze landschappelijk zeer fraaie gemeente. Derhalve dan ook onze steun aan de motie van de ChristenUnie. Maar tegelijkertijd voorzitter, vinden wij de doelstellingen in het voornoemd programma nog te vaag en te ruim bemeten. Wij zouden als fractie van DOEN’22 liever concretere en daarmee beter meetbare en controleerbare voorstellen hebben gezien. Ook de presentatie van het geheel in een zeer gelikt uitziende en via het internet reeds gepresenteerde infographic vinden wij misleidend. Het wekt bij de geïnteresseerde inwoner het idee dat hier een definitief plan ligt welke feitelijk nog ter goedkeuring voorgelegd moet worden aan de raad en daarmee dus nog de nodige wijzigingen zou kunnen ondergaan. En dat terwijl we juist zo hameren op het terugwinnen van het vertrouwen in de politiek. Laten we hier in het vervolg bedachtzamer mee omgaan. Tot slot vinden wij als fractie van DOEN’22 de jaarlijks terugkerende 9 ton aan overheadkosten buiten proportioneel. Wij denken dat door het efficiënter inzetten van het ambtelijk apparaat er nog wel het nodige voordeel valt te behalen. Al deze genoemde punten zullen wij ter afweging meenemen in de uiteindelijke stemming voor het betreffende programma.
Zo dan, hiermee is de spreekwoordelijke kop eraf. Mijn maidenspeech zit erop. Gevoelsmatig weer een stap gezet in mijn ontwikkeling tot raadslid. Want eerlijk is eerlijk, ik vind het allemaal mateloos interessant, leerzaam en van zeer groot belang. Maar tegelijkertijd en bij vlagen ook nog onvoorstelbaar ingewikkeld en spannend. Ja, er is nog een hoop te leren. Maar met deze fijne collega raadsleden en mijn mentor Piet-Cees van der Wel moet ik een heel eind kunnen komen.
Ik merk dat mijn angst voor spreken in het openbaar en mijn podiumvrees hiermee al wat zijn geslonken. Dat beschouw ik dan maar alvast als winst. Misschien ga ik er ooit in professionele zin eens iets mee doen….
Dank voorzitter voor dit moment en dank u allen voor uw aandacht.
Winkeldiefstal. Vandaag (maandag 13 maart) was het weer raak. Het is schering en inslag en wij zijn dat zat. Ondernemers zijn het zat en goedwillende burgers zijn het ook zat. Er wordt heel veel gestolen in en om het centrum van Hardenberg. Het is helaas in veel gevallen zo dat de daders woonachtig zijn in het asielzoekerscentrum en van oorsprong uit een veilig land komen. Dat blijkt uit cijfers en ook ons gemeentebestuur trok aan de bel. En dan hebben we het alleen nog maar over diefstal en niet over andere vormen van overlast die ook toenamen. Juli vorig jaar luidde de burgemeester de noodklok: “De grens is voor mij bereikt. Het is de omgekeerde wereld dat we als gemeente druk zijn met repressieve maatregelen terwijl de oplossing aan de voorkant zit. We dweilen met de kraan open. Er is een fundamenteel andere aanpak nodig. Ik roep de staatssecretaris op om in actie te komen”. Staatssecretaris Eric van der Burg kwam vrij vlot daarna een bezoek brengen aan de Hardenbergse ondernemers en hij betuigde medeleven. Wat er daarna volgde? Pijnlijke stilte en een volgende reeks incidenten met een dodelijke steekpartij als absoluut dieptepunt. Ons geduld is echt op. Het contract met het COA loopt tot maart 2026. Dat willen wij sowieso niet verlengen. Al was het alleen maar omdat het COA keer op keer een onbetrouwbare partij is gebleken en zich niet aan afspraken houdt. Het aantal veilige landers zou worden teruggebracht naar 0 en de beveiliging zou verbeteren. Er komt niets van terecht. We gaan dus ons college vragen om te onderzoeken of we eerder afscheid kunnen nemen van ons azc. We zijn in alle eerlijkheid wel bang dat dat wettelijk niet kan, maar wie niet waagt… Wij zijn een van de weinige gemeenten in Nederland met een azc van deze omvang (750 vluchtelingen). Na maart 2026 is het wat ons betreft daarna echt aan andere gemeenten om verantwoordelijkheid te nemen. Want waar de raad hoopte bij de komst van het azc dat onze meeste inwoners rouwig zouden zijn als het azc weer zou verdwijnen, durven wij de stelling wel aan dat dat niet zo is. En helaas lijden de goedwillenden dan onder de kwaadwillenden. Want natuurlijk geeft de meerderheid geen overlast. De meerderheid van de voetbalsupporters schoppen ook geen rellen. Toch is er geen uitpubliek bij Ajax-Feyenoord zondag. Ook daar gaat de goedwillende meerderheid gebukt onder de minderheid die het verziekt voor de rest. Helaas moet het zo. Wij willen weer een veilig Hardenberg. Zodat onze kracht is dat we inderdaad in ons centrum weer gewoon doen.
Onlangs bereikte ons het bericht dat Enexis in een gesprek met de gemeente en bestuurders van een van de bedrijventerreinen heeft aangegeven dat het stroomnet vol zit. Al langer was dit het geval bij teruglevering op het net door middel van bijvoorbeeld zonnepanelen. Voor particuliere en klein zakelijke aanvragen lijken de problemen op dit moment nog niet groot, maar aanvragen boven de ca 150 panelen worden afgewezen. Een praktijkvoorbeeld: Dat betekent dat een ondernemer ongeveer al een afwijzing krijgt bij een aanvraag van: 3×80 ampere x 240 volt = 57600 kw. Panelen die nu op de markt zijn, zijn meestal ongeveer 400 watt piek. 57.600 watt/400 wp = ca 150 panelen
Wij betreuren het dat we zonnevelden hebben die in eigendom zijn van grote ontwikkelaars, terwijl onze ondernemers nog wachten op een aansluiting en daarmee besparingen niet kunnen effectueren en/of geen bijdrage kunnen leveren aan een duurzame omgeving. Op z’n minst gezegd een gemiste kans voor die ondernemers die hier niet verder mee komen, maar ook voor onze gemeente met oog op onze duurzaamheidsdoelstellingen.
Recent is ook duidelijk geworden dat afname in toenemende mate problematisch wordt of zelfs al problematisch is. Dat betekent dat onze ondernemers geen nieuwe aansluitingen kunnen krijgen en daarmee niet verder kunnen groeien, of zelfs genoodzaakt zijn om naar alternatieven te kijken buiten onze regio. Het uitstekende vestigingsklimaat dat we in de afgelopen decennia hebben opgebouwd staat onder druk, terwijl Hardenberg ambities heeft en door wil. Daarom hebben we vragen gesteld aan het college en trekken daarin samen op met GroenLinks en de VVD. Want wat onze fracties betreft moeten we onze ambities waarmaken. Ook dat is DOEN! Dit hebben we het College gevraagd:
– Bent u op de hoogte van deze situatie?
Zo ja;
– Deelt u onze grote zorgen?
– Wat voor gevolgen heeft dit voor de bedrijven in onze gemeente?
– Wat betekent dit voor de uitgifte van onze bedrijventerreinen?
– Wat betekent dit voor ons vestigingsklimaat?
– Wat betekent dit voor onze duurzaamheidsdoelstellingen?
– Heeft dit gevolgen voor onze woningbouwplannen?
– Welke stappen zijn er reeds genomen om het vestigingsklimaat, duurzaamheidsdoelstellingen en woningbouw te kunnen blijven stimuleren ondanks de beperkingen van de netbeheerders?
– Vindt u met ons dat we samen met de bedrijven aan een oplossing moeten werken?
– Bent u bereid op korte termijn in gesprek te gaan met de netbeheerder(s) om te kijken naar concrete stappen en oplossingen?
– Bent u bereid om indien nodig samen met bedrijven actief alternatieven te verkennen.
– Ziet u kansrijke innovaties die op (midden)lange termijn oplossing kunnen bieden en ziet u kans om dat te versnellen?
– Wat hebt u om bovenstaande te bewerkstelligen van de raad nodig?
In maart zit deze gemeenteraad er al weer een jaar. Als we kort terugblikken, dan was het een onrustig jaar. Een woord dat bij ons bleef hangen was ook ontevredenheid. Omgekeerde vlaggen, protesten, emotionele insprekers in de raad met grote zorgen. Er was weinig vreugde. De politiek lijkt daar vooralsnog moeilijk mee om te kunnen gaan. Vaak krijgen ongeruste of gedupeerde mensen reacties als: “Wat naar voor u”, of “ik snap dat dat heel lastig voor u is”. In veel gevallen is er wel empathie, maar geen concrete oplossing. In de laatste raadsvergadering sprak Annie Kelder van OpKoers.NU als nestor van de raad. Zij verweet andere partijen dat ze veel te druk zijn met het maken van visies. Het was hoogstwaarschijnlijk grappig bedoeld, maar in elke grap zit een kern van waarheid. Visie is namelijk geen vies woord. We hebben gezien wat er gebeurt met een land dat geleid wordt door een premier die ook niet van visie houdt. Dat land loopt op veler vlak muurvast. Visie is dus broodnodig. Voor welke beroepen leiden wij onze kinderen nu op? Hoe willen wij de komende veertig jaar wonen? Hoe ziet onze leefomgeving er op langere termijn uit? Wat hebben we nodig om als gemeenschap duurzaam verder te kunnen groeien? Hele belangrijke vragen. Dat betekent dat we daar wel als raad mee aan de slag zouden moeten. Helaas gaat dat nog niet vanzelf. De waan van de dag regeert. En iedere keer is de politiek verrast en verbaasd. Verbaasd over boze mensen die overvallen worden met beslissingen vanuit het gemeentehuis. Over vluchtelingen op een onlogische plek in Schuinesloot, ook inwoners van Loozen kregen medegedeeld dat er vluchtelingen zouden worden opgevangen. Maar ook bezorgde ouders over wijzingen in de GGZ en jeugdzorg. En dan hebben we het nog niet eens over de agrarische sector, waar de onzekerheid door onbehoorlijk bestuur groter is dan ooit. Wij zien eigenlijk maar twee partijen in de gemeenteraad van Hardenberg die samen met ons willen werken aan visie. GroenLinks en de VVD. Gelukkig zit laatstgenoemde partij in het college, hopelijk helpt dat bij de cultuuromslag die zo hard nodig is. Als DOEN’22 zagen we vorig jaar aankomen dat het verenigingsleven door de hoge energielasten ernstig in de knel zouden komen. Daarom vroegen we of het College bereid was om verenigingen financieel te ondersteunen, zodat contributies niet zouden worden verhoogd. Het College gaf toen aan dat niet te willen doen, maar wel een luisterend oor te willen bieden. Wij hebben daar heel veel reacties op gehad van verenigingen. Kennelijk andere partijen ook, want nog geen twee maand later werd een noodfonds met daarin 5 miljoen euro in het leven geroepen. Wij hebben dat uiteraard gesteund, maar waren ook wel wat teleurgesteld dat de noodzaak pas zo laat ingezien werd. We zijn heel hard toe aan een nieuwe politiek. Een politiek systeem waar het normaal is om afspraken na te komen, waar het logisch is om verder te kijken dan je neus lang is en waar de gemeente klantgerichtheid naar de burger op 1 zet. Alleen zo win je het vertrouwen terug. Helaas zijn we daar nog lang niet. Sterker nog: wij snappen heel goed dat mensen het vertrouwen in de politiek volstrekt verloren zijn. Daarom moeten we werken aan een lange termijn plan. Dat is voor iedereen goed. We moeten stoppen met discussiëren of visie nou wel of niet goed is. We moeten er mee aan de slag. Zo moeilijk is dat niet. Gewoon DOEN! Voor onze fractie is veiligheid een heel belangrijk speerpunt. Veiligheid is een groot goed. Maar misschien meer nog dan dat een gevoel. Iets wat we onszelf gunnen, maar vooral ook onze naasten en kinderen in het bijzonder. Toch wordt er gek genoeg in de meeste gevallen pas op geacteerd na een ernstig voorval. Dan worden er allerlei oplossingen, methoden en voorzieningen aangedragen die soortgelijke gebeurtenissen in de toekomst moeten voorkomen. Als het kalf verdronken is… Wat DOEN’22 betreft zouden we op dit grote en gewichtige thema ‘veiligheid’ veel pro-actiever moeten zijn. Voorkomen is immers nog altijd beter dan genezen. Daarom zouden wij dan ook graag nog eens de omvang en continuïteit van de lokale politie- en BOA bezetting tegen het licht willen houden, net als de verdedigingsmaterialen die zij ter beschikking hebben. Ook cameratoezicht op cruciale en kwetsbare punten in de voor ons zo vertrouwde omgeving zien wij als welkom hulpmiddel. Een veilige omgeving is namelijk helaas niet meer vanzelfsprekend. Maar de wens om de omgeving zo veilig mogelijk te maken en te houden is dat wél. In het belang van u én onze kinderen.
